Γράμμα στον (πρώην) Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας

Αξιότιμε κύριε Μαγγίνα,

Γνωρίζω ότι ο χρόνος σας είναι πολύτιμος γι αυτό μπαίνω κατευθείαν στο «ψητό». Είμαι άνεργος και δεν έχω μπαμπά να με βάλει σε μια δουλειά της προκοπής.

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Πριν 20 χρόνια ο μπαμπάς Μάικ μετακόμισε στο Paradice City, εκεί που το γκρας είναι green και τα γκερλς pretty. Πρέπει να ήμουνα 9-10 ετών. Μπόμπιρας. Όλοι κλαίγανε, εκτός από μένα. Δεν καταλάβαινα τη χρησιμότητα του μπαμπά. Γιατί θα μου λείψει; Αφού έχω τη σούπερ μαμά και ό,τι θέλω μου το φέρνει.

Πέρασαν τα χρόνια, μεγάλωσα, σπούδασα πληροφορική, μπήκα σε εταιρίες τεχνολογίας, απολύθηκα, έκανα μια παύση, βγήκα έξω, ανάπνευσα, γέμισα ενέργεια, σπούδασα μάρκετινγκ/διαφήμιση, πήρα φόρα, μπήκα σε διαφημιστικές εταιρίες, παραιτήθηκα, έκανα ξανά μια παύση, βγήκα έξω, ανάπνευσα, αλλά αυτή τη φόρα… δεν είχα ενέργεια να συνεχίσω. Ούτε βήμα. Στεκόμουν εκεί. Καρφωμένος. Μπροστά απ’ το περίπτερο της Ισιδώρας. Και διάβαζα εφημερίδες. Το Έθνος συγκεκριμένα: «Ασφάλισε την κόρη του στον ΟΤΕ». «Να η χρησιμότητα του μπαμπά», σκέφτηκα. Με έπιασε το παράπονο. Άρχισαν τα γιατί. Τα μάτια προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα. Τα μάτια του μπαμπά μου. Η Ισιδώρα με είδε και βγήκε έξω. «Τι έχεις;», με ρώτησε. «Τίποτα, κάτι μπήκε στο μάτι μου», της απάντησα και έφυγα. Πήγα μέχρι τη γωνία. Κάθισα στο πλατύσκαλο μιας εξώπορτας πολυκατοικίας και άφησα ελεύθερα τα δάκρυα να τρέξουν. Και ήταν πολλά. 20 ετών.

Κύριε υπουργέ δεν έχω μπαμπά να με βάλει σε μια δουλειά της προκοπής και να μου εξασφαλίσει το μέλλον. Ούτε και ενέργεια να συνεχίσω μόνος μου. Έχω στείλει αμέτρητα βιογραφικά, έχω πάει σε ημέρες καριέρας, σε γραφεία ευρέσεως εργασίας,στον Ο.Α.Ε.Δ, έχω ρωτήσει φίλους, συγγενείς, bloggers, δεν μπορώ όμως να βρω μια «μόνιμη» δουλειά, σε ευχάριστο περιβάλλον με ανθρώπινο ωράριο. Μια δουλειά σαν αυτή που βρήκατε στην κόρη σας. Δεν ξέρω γιατί. Άλλοι λένε ότι χρειάζεται μέσον, άλλοι ότι η αγορά περνάει κρίση, άλλοι ότι είμαι αρκετά ρομαντικός σε μια άκρως ανταγωνιστική εποχή. Εγώ αυτό που ξέρω  είναι ότι η μόνη σοβαρή, επαγγελματική πρόταση, που έχω μέχρι στιγμής, είναι από τον φούρναρη της γειτονιάς μου. Θα περιμένω όμως μέχρι τις 25 του μηνός, μήπως και γίνει κάνα Θαύμα* και βρω δουλειά. Μετά, ποιος ξέρει, ίσως να στείλω γράμμα και στον συνονόματός σας… τον Αϊ Βασίλη!

Σας ευχαριστώ,

Ο άνεργος (που παλεύει μόνος του)

Υ.Γ.: Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την απάντησή σας.
 

* Ως Θαύμα χαρακτηρίζεται κάθε συμβάν, που στη βάση μιας ειδικής αντίληψης (κοινωνικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής κ.λπ.) για τη φύση και τους φυσικούς νόμους, είναι δυνατόν να θεωρηθεί «ανεξήγητο», με τα συνηθισμένα, κοινώς αποδεκτά, κριτήρια. Το θαύμα κατατάσσεται σε ορισμένη κατηγορία γεγονότων που θεωρούνται ασυνήθιστα ή «απίστευτα», και γίνονται αντιληπτά από τις αισθήσεις, ως εκδηλώσεις υπερφυσικής ή θείας προέλευσης. Είναι όμως δυνατό, το θαύμα να καταγράφεται όχι στο ίδιο το συμβάν, αλλά στην πραγματικότητα που μαρτυρεί.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.
 

Οι 10 επιχειρήσεις που θα θέλατε εσείς να εργαστείτε

Μου στέλνετε μηνύματα και μου λέτε ότι οι 10 επιχειρήσεις που θέλω να εργαστώ είναι από τις χειρότερες σε αμοιβή- ωράριο- εκμετάλλευση. Να το δεχτώ. Πείτε όμως  και ποιες είναι οι 10 καλύτερες ή έστω αυτές που θα επιλέγατε να εργαστείτε εσείς ή θα προτείνατε στα παιδιά σας, στους φίλους σας… σε έναν άνεργο blogger;

Οι 10 επιχειρήσεις που θα ήθελα πολύ να εργαστώ

1. Fnac… γιατί δημιουργεί παρέες
2. Public… γιατί λατρεύω τα πολυκαταστήματα ψυχαγωγίας
3. Παπασωτηρίου… γιατί ενώνει τους καλλιτέχνες με τους κομπιουτεράδες
4. Ελευθερουδάκης… γιατί εκεί έμαθα να διαβάζω σωστά, να γράφω σωστά και πρόσφατα, να πλέκω σωστά!
5. Jumbo… γιατί θέλω να βγάλω το παιδί που κρύβω μέσα μου
6. Allou Fun Park… γιατί η διασκέδαση είναι το α και το ω για ένα παιδί, μικρό ή μεγάλο
7. Village Roadshow / Village Films… γιατί μ’ αρέσει να ταξιδεύω
8. Πλαίσιο… γιατί έχει τους πιο χαμογελαστούς πωλητές και αυτό σημαίνει πολλά
9. Notos Galleries Home… γιατί διοργανώνει απίθανες εκδηλώσεις και γεμίζει ευχάριστα τον ελεύθερο χρόνο των μαμάδων μας
10. Xerox… γιατί είναι μία από τις 20 Επιχειρήσεις με το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, σύμφωνα με το Great Place to Work Institute Hellas

Προσωπικά έχω στείλει βιογραφικά σε όλες τις παραπάνω εταιρίες και περιμένω. Μια απάντηση, ένα δώρο, μια ευκαιρία.

Υ.Γ.: Έχω μείνει από «καύσιμα». Μήπως κατά τύχη έχετε κάνα γνωστό στις παραπάνω επιχειρήσεις να «σπρώξει» λίγο την υπόθεσή μου, μέχρι την πολυπόθητη συνέντευξη;

To καλύτερo δώρο για έναν άνεργο είναι μια δουλειά

Πριν ένα μήνα περίπου, είχα τα γενέθλια μου. Προβλήματα οικονομικά και οικογενειακά δε με άφησαν να σβήσω τα 33 κεράκια της τούρτας και να γιορτάσω με συγγενείς, φίλους και φίλες. Να τους ευχαριστήσω για τα δώρα και να τους κεράσω ένα κομμάτι γλυκό, μια πορτοκαλάδα, μια βυσσινάδα, ένα λικέρ… κάτι βρε αδερφέ. Τόσο υπέροχα δώρα μου φέρανε οι άνθρωποι: O αδερφός ένα πολύ προχώ μπλουζάκι, με κίτρινη στάμπα, ένα ανθρωπάκι που κατουράει εκτός λεκάνης και όλο αυτό μέσα σε ένα απαγορευτικό σήμα. (Τhanks bro). Η Κατερίνα, φίλη απ’ τα παλιά, μου έστειλε ένα πολύ όμορφο και αισιόδοξο μήνυμα στο κινητό. (Ευχαριστώ Κατρίν). Κάποια στιγμή θα κανονίσω να τα πούμε. Ο Γιώτης, δεύτερος ξάδερφος, και η Μαρία μου πήραν τη L’Home του ΥvesSaintLaurent -ελπίζω να το γράφω σωστά.(Ευχαριστώ παιδιά). Θα την αλλάξω βέβαια, για να πάρω ή τη Voulgari ή την Armani Code. (Εσείς τι προτείνεται;). Το ζεύγος Θανάσης-Μαρίνα μου έκαναν δώρο έναν πολύ χρήσιμο οδηγό για άνεργους, άφραγκους, άστεγους και γενικά για όλους όσους διαθέτουν α-στερητικό! (Ευχαριστώ ζεύγος). Ο οδηγός ονομάζεται «Ταπί και ψύχραιμος», είναι λίγο παλιός -2003 αν θυμάμαι καλά- αλλά πολύ περιεκτικός σε πληροφορίες. Το κορίτσι, με έστειλε για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Μου χάρισε ένα σετ μαγειρικής για να γράφω «νόστιμες» ιστορίες. (Ευχαριστώ κορίτσι). Και εγώ όμως υποσχέθηκα ότι θα της αφιερώσω το πρώτο μου άρθρο-διήγημα-παραμύθι-βιβλίο-σενάριο.Επίσης της έδωσα αμέτρητα φιλιά, αγκαλιές, μετά πέσαμε στον καναπέ, βγάλαμε τα ρούχα μας και… φορέσαμε πιτσάμες! Η γιαγιά Σοφία μου χάρισε ένα κατούρημα, και όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο, με έκανε πολύ χαρούμενο. (Είχε κάνει εγχείριση τις προάλλες στο έντερο και όλοι στην οικογένεια περιμέναμε πως και πώς να κατουρήσει για να δούμε αν πέτυχε. Και κατούρησε τελικά στα γενέθλιά μου. Ευχαριστώ γιαγιά!). Η μητέρα Δέσποινα έδωσε την ευχή της και 50 ευρώ για να πιάσει τόπο! (Ευχαριστώ μητέρα). Να είσαι σίγουρη πως το πενηντάρικο θα πιάσει τόπο.

Το καλύτερο όμως δώρο για έναν άνεργο είναι μια δουλειά. Για μένα, μια δουλειά σε ευχάριστο, δημιουργικό περιβάλλον, με προοπτικές επαγγελματικής εξέλιξης, ανθρώπινο ωράριο, και ελάχιστο στρες. Τα έχουμε ξαναπεί άλλωστε στην αρχή της γνωριμίας μας. «Γίνε λίγο πιο συγκεκριμένος, πες μας ονόματα, διευθύνσεις, τηλέφωνα, να ψάξουμε…», μου είπαν λίγο θυμωμένα όλοι. Κάθισα λοιπόν και σκέφτηκα 10 επιχειρήσεις που θα ήθελα πολύ να εργαστώ. 

200 βιογραφικά…

Αδερφέ 25 του μηνός! Υποθέτω η υπόθεση Τασούλα είναι η μόνη σου ενασχόληση & απασχόληση τώρα πια. Που λες κ γω έστειλα καμιά διακοσαριά βιογραφικά, πήγα σε ημέρες καριέρας κλπ. Μια τρύ, ημέρεπα στο νερό το αποτέλεσμα. Κ κει που έλεγα χειρότερα δεν υπάρχει, ένα φιλαράκι μου λέει : «στην εταιρεία που είμαι η επιλογή προσωπικού γίνεται με την εξής απλούστατη διαδικασία, οι κοπελιές της γραμματειακής υποστήριξης (HRM και καλά) οι οποίες έχουν μπει εντός εταιρείας αναξιοκρατικά, κάνουν το εξής…όσα βιογραφικά έχουν photo λένε…α..α…ωραίος αυτός το κρατάμε…άσχημος εκείνος το πετάμε!»

Σύγχρονες μεθόδοι επιλογής προσωπικού ! ΟΥΓΚ !!!

Μετά από αυτό…ρώτα την Τασούλα…αν έχει αδερφή…να ‘ρθω κ γω στο φούρνο!!! Κουράγιο αδερφέ !!!

Εγώ ένα έχω να προσθέσω. Θέλω να μάθω γιατί οι εταιρίες δεν σου στέλνουν απαντητική επιστολή με τους λόγους για τους οποίους σε απορρίπτουν. Και μιλάω γενικά για όλους έμας τους άνεργους που στέλνουμε βιογραφικά και περιμένουμε σαν… @#%*&. Και κάτι ακόμα. Τι παίζει τελικά μεγαλύτερο ρόλο,η τύχη, το γλύψιμο,  το βύζμα, ο γνωστός,  οι γνώσεις, τα πτυχία, η προυπηρεσία, η ηλικία,  η εμφάνιση, οι σεξουαλίκες προτιμήσεις, ή ο χαρακτήρας, το ταλέντο και το πάθος. Ερώτηση προς όλους και ειδικά τους HRM (αν υπάρχουν στην ελλάδα…)  

Αυτά,
Ο τσαντισμένος, σήμερα, άνεργος.

Αρραβωνιάζομαι!

Ναι καλά διαβάσατε. Αρραβωνιάζομαι το Σάββατο. Βασικά για να κερδίσω λίγο ακόμα χρόνο. Όπως ο Ηλιόπουλος σε εκείνη την ελληνική ταινία (δε θυμάμαι τίτλο…;). Και επειδή η Τασούλα θα μου γίνει στενός κορσές από εδώ και στο εξής θα χρειαστώ τη βοήθειά σας. Ό,τι ακούσετε από φίλους σας ή ό,τι δείτε σε αγγελίες, blogs, sites, μαγαζιά, τοίχους, κολώνες… και έχει σχέση με πωλήσεις, διαφήμιση, προωθητικές ενέργειες, εκδηλώσεις, interactive promotions, experiential μάρκετινγκ, ambient media, viral campaigns, κινηματογράφο, βιβλιοπωλεία, πολυκαταστήματα και πολυχώρους ψυχαγωγίας στείλτε το εδώ ή στο email μου, oanergos@yahoo.com.   

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

O anergos.

Αν δε βρω δουλειά μέχρι τις 23 του μηνός θα…

…θα παντρευτώ την Τασούλα, την κόρη του φούρναρη. Αναγκαστικά. Είμαι άνεργος, άφραγκος και από τις 24 του μηνός θα αρχίσουν να σκάνε μύτη τα δάνεια, οι κάρτες και η εφορία. Το blog είναι η προτελευταία μου ιδέα για να βρω μια αξιοπρεπή δουλειά σε ευχάριστο και δημιουργικό περιβάλλον, με ανθρώπινο ωράριο και ελάχιστο στρες. Όλα τα άλλα τα έχω δοκιμάσει. Φίλους, αγγελίες, ημέρες καριέρας, γραφεία ευρέσεως εργασίας, ακόμα και  προσωπικές καμπάνιες αυτοδιαφήμισης. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου έχω στείλει γύρω στα 100 βιογραφικά σε εταιρίες που θα ήθελα να εργαστώ, αλλά έχω λάβει μόνο 2 απαντήσεις και αυτές αρνητικές. Δεν ξέρω γιατί. Άλλοι λένε ότι η αγορά περνάει κρίση, άλλοι ότι δεν υπάρχουν λεφτά, άλλοι ότι είμαι αρκετά ρομαντικός σε μια άκρως ανταγωνιστική εποχή. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι η μόνη προσφορά εργασίας που είχα μέχρι τώρα ήταν από τον κυρ Βασίλη, τον φούρναρη της γειτονιάς μου. Και ήταν άκρως δελεαστική:

«Sales Representative στο φούρνο του, ανταγωνιστικό πακέτο αποδοχών (μισθός + bonus), συνεχή εκπαίδευση και υποστήριξη, πρόσθετη ιατροφαρμακευτική ασφάλιση, εταιρικό φορτηγάκι, κινητό τηλέφωνο, δύο διαμερίσματα στη Νέα Σμύρνη και ένα εξοχικό στη Νάξο.»

Θα περιμένω όμως μέχρι τις 23 του μηνός γιατί ψάχνω και λίγη δημιουργικότητα.
Όχι τίποτα σπουδαίο… να, μερικά interactive promotions, λίγα creative media, δυο τρία viral και ίσως κάνα τρελό event αν προκύψει. Είμαι διαφημιστής, τι να κάνουμε!