Φάγαμε και το δεύτερο…

Το αργό γκολ. Τώρα θα δούμε μπάλααακ!

Φάγαμε το πρώτο…

Το γρήγορο γκολ. Τώρα θα δούμε μπάλα.

Avant premiere για… πηδηχτούληδες!

Jumper …από Kiss 92,9

Μία από τις πιό αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς με πρωταγωνιστή τον Χάιντεν Κρίστενσεν. Η προβολή θα γίνει σήμερα , στο Odeon Kosmopolis ( Κηφισίας 73 Μαρούσι ), στις 21.00 . Η είσοδος είναι ελεύθερη. Aπό τον σκηνοθέτη της μεγάλης επιτυχίας «Mr. And Mrs. Smith», Nταγκ Λάιμαν, έρχεται η νέα του, πολλά υποσχόμενη, ταινία «Jumper» που στηρίζεται στο επιτυχημένο ομώνυμο βιβλίο του Στίβεν Γκουλντ. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους βρίσκουμε τον Χέιντεν Κρίστενσεν («Star Wars: Episodes I, II & III»), τον Τζέιμι Μπελ («Μπίλι Έλιοτ»), τον Σάμιουελ Λ. Τζάκσον («Οι Σημαδεμένοι», «Cleaner»), την Νταϊάν Λέιν («Unfaithful») και την πρωτοεμφανιζόμενη Ρέιτσελ Μπίλσον, γνωστή από τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά «The O.C.».

Υπόθεση 

Ο Ντέιβιντ είναι ένας έφηβος μεγαλωμένος σε άσχημο οικογενειακό περιβάλλον, που ανακαλύπτει πως έχει μια μοναδική ιδιότητα: μπορεί να τηλεμεταφέρεται από το ένα μέρος στο άλλο. Μπορεί να δει δέκα ηλιοβασιλέματα την ίδια μέρα, να βρεθεί από τη Ρώμη στο Τόκιο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Τα πράγματα όμως θα πάρουν για αυτόν μια θανάσιμη τροπή, όταν αρχίζει να τον κυνηγά μια μυστική υπηρεσία και ο Ντέιβιντ ανακαλύπτει ότι αποτελεί τον παίκτη – κλειδί σε έναν πανάρχαιο πόλεμο, άγνωστο στο ανθρώπινο είδος…

Υ.Γ.: Να πάω… να  μην πάω… το σκέφτομαι. Είναι και μακριά, δε βρίσκω και παρέα, μπορεί δε ξέρω. Φαίνεται πάντως πολύ δυνατό.    

H Καλομοίρα πάει Βελιγράδι και εγώ…

…πάω με την Τασούλα στη Βαρβάκειο Αγορά να τσικνίσουμε. Μέχρι το μεσημέρι θα έχει τρελό γλέντι με πολλή μουσική, πολύ κρασί και πολύ τσίκνα! Σταβλίσιες, πανσέτα, γουρουνόπουλο, μπιφτέκι, ψαρονέφρι, γλυκάδια, αμελέτητα, κοκορέτσι και φυσικά παϊδάκια σιγοψήνονται και μας περιμένουν.
Και το βράδυ (…το βραδάκι, είσαι σπίρτο που ανάβει φωτιά – είμαι στο κλίμα των ημερών!) το γλέντι μεταφέρεται στον πεζόδρομο της Αδριανού στο Θησείο και σε συνεργασία με το Athenaeum θα γίνουμε νοσταλγοί της παλιάς Αθήνας με το χορό μεταμφιεσμένων «Παλιά και σημερινή Αθήνα μας».

Καλή μας διασκέδαση!

Υ.Γ.1: Περισσότερες πληροφορίες για τα αποκριάτικα δρώμενα στην Αθήνα εδώ.
Υ.Γ.2: Θα φάμε, θα πιούμε και… να δούμε μετά πως θα κοιμηθούμε!
Υ.Γ.3: Αύριο θα κάνω έρευνα για χωνευτικά!

Ψάχνω πέντε συνταγές με κρέας για τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας.

Αυτή την εβδομάδα ο λαός την ονομάζει «Κρεατινή», γιατί τρώνε κρέας όλες τις ημέρες της εβδομάδας ακόμη και την Τετάρτη και την Παρασκευή. Την Πέμπτη μαγειρεύουν το κρέας σε κατσαρόλες και το αφήνουν να «κολλήσει», για να μυρίσει «τσίκνα». Έτσι καθιερώθηκε να λέγεται η Πέμπτη αυτής της εβδομάδας «Τσικνοπέμπτη». Την «Κυριακή της Απόκρεω» οι νοικοκυρές σφάζουν έναν πετεινό, τον οποίο μαγειρεύουν με ρύζι και τρώει όλη η οικογένεια. Την ίδια ημέρα φτιάχνουν πίτα μόνο με φύλλα. Έπειτα αρχίζει η νηστεία «από κρέας». Κρέας τρώμε ξανά την ημέρα του Πάσχα.

Ψάχνω, λοιπόν, πέντε συνταγές (να γλείφω και τα δάχτυλά μου που λένε) με κρέας για τις υπόλοιπες μέρες της εβδομάδας -σήμερα έφτιαξα ένα υπέροχο ρολό στο φούρνο με πατάτες)-, μία για Πετεινό (αλανιάρικο ή όχι δε με πειράζει) με ρύζι και μία για Πίτα με φύλλα (τι φύλλα ιδέα δεν έχω). Αν ξέρετε κάποια εύκολη και νόστιμη στείλτε τη, να τη μαγειρέψω τις επόμενες μέρες.

Καλή Κρεατινή εβδομάδα!

Υ.Γ.1: Πολύ στη μαγειρική το έχω ρίξει τελευταία ε…;

Υ.Γ.2: Τι να κάνεις, άμα δεν έχεις δουλειά πρέπει να εκεταλλεύεσαι δημιουργικά το χρόνο σου. (Απάντηση στον εαυτό μου!)
 

100 Δώρα!

Βιβλία, τσάντες, δωρεάν γεύματα σε γνωστά εστιατόρια και ταβέρνες,  δωρεάν ποτά, προσκλήσεις για Party, cd, tattoo αξίας €100, μενταγιόν, εκπτώσεις, δωρεάν κουρέματα (επιτέλους!), spa, πίνακες, θεατρικές παραστάσεις… 100 υπέροχα δώρα. Είτε για σας τους ίδιους, είτε για αγαπημένα σας πρόσωπα. Στη LIFO που κυκλοφορεί και γιορτάζει 100 τεύχη.

Υ.Γ.: Χτύπησα ένα spa για να το κάνω δώρο στη Τασούλα (να χαλαρώσει λιγάκι), ένα γεύμα για δύο άτομα, να κεράσω το κορίτσι (να ηρεμίσει λιγάκι) και ένα δωρεάν κούρεμα για μένα (να γίνω άνθρωπος λιγάκι). Όλα €3,60 συνολικά. Πολύ καλή επένδυση. Ας ελπίσουμε μόνο να κληρωθώ. Γιατί αλλιώς…          

Πέφτει δορυφόρος. Kαλυφθείτε!

Με έκτακτο σήμα του το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης και Πληροφόρησης Πολιτικής Προστασίας ενημέρωσε τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας για την πιθανή ανεξέλεγκτη είσοδο στην ατμόσφαιρα της γης αμερικανικού δορυφόρου μετά από κατεπείγουσα ειδοποίηση της EADRCC. Σύμφωνα με το σήμα αυτό, αμερικανικός δορυφόρος επιστρέφει στη γη και μπορεί να έχει πιθανή πρόσκρουση οπουδήποτε στον πλανήτη, αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή της η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και προσθέτει:
«Ο δορυφόρος μεταφέρει επικίνδυνα υλικά τα οποία δύναται να έχουν επιπτώσεις σε οποιοδήποτε άνθρωπο έρθει σε επαφή με αυτά. Ειδικότερα, ο δορυφόρος περιέχει δεξαμενές καυσίμου και μεταλλικές δεξαμενές οι οποίες αποτελούνται από επικίνδυνα υλικά και μπορεί να διασωθούν ακόμη και μετά την είσοδο στην ατμόσφαιρα. Κάθε τμήμα από τα συντρίμμια του μπορεί να είναι επικίνδυνο και δεν πρέπει να έρθει σε επαφή κανείς με αυτό ούτε να το μετακινήσει ή να το αγγίξει.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφάσισε την καταστροφή του δορυφόρου ο οποίος έχει υποστεί βλάβη και είναι ανεξέλεγκτος πριν την είσοδό του στην ατμόσφαιρα της γης, όπως ανακοινώθηκε στην Ουάσιγκτον κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 14/2/2008. Σύμφωνα με τα ΜΜΕ οι ΗΠΑ προγραμματίζουν να χτυπήσουν το δορυφόρο στις 21/2/2008 όταν θα περάσει τον Ειρηνικό Ωκεανό».

Ο δορυφόρος έχει βάρος περίπου 2300 kg (5000 lbs) και περίπου το 50% του είναι πιθανό να διασωθεί κατά την επάνοδό του, ενώ μπορεί να έχει επιπτώσεις στο έδαφος. Από αυτό το ποσοστό, αυτό που είναι το πλέον σημαντικό είναι οι δεξαμενές καυσίμου, οι οποίες περιέχουν περίπου 450 kg (1000 lbs) HYDRAZINE. Επίσης διαθέτει μια ακόμη δεξαμενή καυσίμου η οποία περιέχει BERYLLIUM, επίσης επικίνδυνο. Ο δορυφόρος δεν μεταφέρει ή εκπέμπει ακτινοβολία.

Από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας συνιστάται προς τους πολίτες πως, στην ακόμη και εξαιρετικά μικρή πιθανότητα η πρόσκρουση υπολειμμάτων του δορυφόρου να συμβεί επί ελληνικού εδάφους, να αποφευχθεί οποιαδήποτε επαφή με αυτά και να ειδοποιήσουν άμεσα τις αρχές για απομόνωση του χώρου και περαιτέρω αντιμετώπιση του θέματος.

Υ.Γ.: Δεν υπάρχει περίπτωση να βγω αύριο έξω. Με κυνηγάει τρελή γκαντεμιά τον τελευταίο καιρό.   

Πηγή: Ναυτεμπορική

Σήμερα το σπίτι μας μοιάζει με ψαροταβέρνα.

Στο σαλόνι έχουν προστεθεί άλλα δύο τραπέζια. Ένα μεγάλο στρογγυλό από ξύλο καρυδιάς, και ένα μικρό πλαστικό. Το μεγάλο το κουβαλήσαμε χθες από τη θεία μου. Το είχε στην τραπεζαρία της. Άμα δεν το ανοίξεις μπορούν να καθίσουν άνετα 5 άτομα. Αν το ανοίξεις παίρνει γύρω στα 8 με 10 άτομα. Το πλαστικό, είναι από αυτά που σπάνε στη μέση και μπορείς να τα πάρεις στην εξοχή ή να τα βάλεις σε ένα μπαλκόνι. Λευκό, ελαφρώς σκουριασμένο, παίρνει 3 με τέσσερα άτομα. Το δικό μας είναι σαν της θείας μου, απλά λίγο μεγαλύτερο. Κλειστό χωράει 6 με 7 άτομα. Ανοιχτό 12-13. Τα τραπέζια είχαν πάνω τα «καλά» – κεντημένα στο χέρι-  τραπεζομάντιλα και το «καλό» σερβίτσιο – ασημένια κουταλομαχαιροπίρουνα, πορσελάνινα πιάτα, κρυστάλλινα ποτήρια της μαμάς μου. 
Στην κουζίνα δυο θείες μου, μια γειτόνισσα και η μαμά μου ετοιμάζουν το μενού. Βραστά λαχανικά για σαλάτα, Ψαρόσουπα για πρώτο πιάτο, ψάρι με βραστή πατάτα  για κυρίως, καφές και παξιμάδι για επιδόρπιο. Εγώ κάθομαι στο δωμάτιο μου. Ξαπλωμένος. Δεν ανακατεύομαι. Δεν μπορώ τις φωνές. Απλώς τις ακούω. «Βράσανε τα καρότα», «Είναι εντάξει το ψάρι», «Το θες πιο πηχτό το αυγολέμονο»…   Η μαμά μου έχει χάσει τη γεύση της και έτσι αναγκάστηκα εμπιστεύεται τις αδερφές της και την γειτόνισσα-φίλη της. Στο αλάτι, στο λεμόνι, στο λάδι… σε όλα. Αν κάτι πάει στραβά και δε μείνουν ευχαριστημένοι οι καλεσμένοι θα τα ακούσουν! Όπως τα ακούω και εγώ κάθε μέρα, όταν δε βρίσκω τι λείπει από το φαγητό που μου δίνει να δοκιμάσω. Είναι δύσκολη δουλειά, θέλει γνώσεις και πάνω από όλα υπομονή. Η θεία Βούλα δεν την έχει και έτσι την στέλνουν στην υποδοχή.
Το κουδούνι της πολυκατοικίας χτυπάει. Μετράω γύρω στις 25 φορές. Το ασανσέρ ανεβαίνει. Γύρω στις 40 φορές. Είναι μικρό. Ανεβαίνουν δύο-δύο. Η πόρτα είναι ανοιχτή. «Ζωή σε σας», «Να ζείτε να τον θυμάστε» εύχονται οι καλεσμένοι. Ακούω κλάματα. Της θείας μου, της μαμάς μου. «Κουράγιο» λέω στον εαυτό μου. «Που είναι τα παιδιά, ο Αδάμ;» ρωτάνε οι περισσότεροι. Κρύβομαι. Δεν έχω όρεξη να σας δω. Φοβάμαι πως θα δω κάτι ψεύτικο στο πρόσωπό σας. Ίσως μια χαρά, βαθιά μέσα σας. Θα βγω όταν ξεκινήσετε να τρώτε. Όταν θα έχετε γεμάτο το στόμα και δεν θα μπορείτε να μιλήσετε.             
Το σερβίρισμα αρχίζει. Οι καλεσμένοι κάθονται. Το γεύμα αρχίζει. Πιάνω μια γωνία και τρώω τη σούπα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Το κουτάλι μου έχει πάρει φωτιά. Σε δύο λεπτά έχω τελειώσει. Σηκώνομαι και επιστρέφω στο δωμάτιό μου. «Υπέροχη», «Το αυγολέμονο έχει δέσει τέλεια», «Μπράβο Δέσποινα» οι πρώτες κουβέντες των καλεσμένων. Και η σαλάτα, και η σούπα, και το ψάρι όλα πεντανόστιμα. «Καφέ κανείς;» ρωτάει η θεία μου. Η κουζίνα μετατρέπεται σε καφενείο. Και το σαλόνι. Ανοίγονται θέματα για την ζωή, και τον θάνατο. Πόσοι ήρθανε και πόσοι φύγανε. Τα σερβίτσια μαζεύονται.
Χρόνια είχε η μαμά μου να κάνει ένα τόσο μεγάλο τραπέζι. Της το έλεγα συνέχεια. Το σπίτι θέλει κόσμο, ζωντάνια, χαρές, όχι μόνο καθάρισμα, γκρίνια και φασαρίες. Να τώρα. Το άνοιξες, κάλεσες κόσμο, έκανες ένα μεγάλο τραπέζι.
Ο κόσμος αρχίζει να φεύγει. «Ευχαριστούμε» λέμε σε όλους. Να μας προτιμήσετε και την επόμενη φορά. Στην χασαποταβέρνα που θα ανοίξουμε την Τσικνοπέμπτη.

Υ.Γ.: Γιατί τρώμε ψαρόσουπα μετά από κηδεία; 
  

Μόλις γύρισα από την ΛΑΜΠΟουρά!

11:00 ακριβώς ήμουν στην πλατεία Δαβάκη, στην Καλλιθέα. Και τη βλέπω; 1000 άτομα στην ουρά για μια λάμπα οικολογική. Το 99% συνταξιούχοι, 0,8% ξενύχτηδες,  2% ζευγαράκια και 1% άνεργοι. Τρόμαξα! Από τι ώρα έχετε στηθεί εδώ ρε «παιδιά»; Τι να κάνω, να κάτσω; Πόσες παίρνει ο καθένας; Ερωτήματα που απασχολούσαν όσους ερχόντουσαν λίγο καθυστερημένα. Πήγα μπροστά να δω πόσες δίνουν στον καθένα. Μία. Όλοι αυτοί για μία λάμπα. Αδιανόητο. Γύρισα στην ουρά. Προσπάθησα να μπω απ’ το πλάι και να κλέψω λίγες θέσεις, αλλά οι παππούδες δεν έδιναν ούτε εκατοστό. Κολλημένοι ο ένας δίπλα στον άλλον. Όπως οι πιγκουΐνοι, όταν προστατεύονται απ’ το κρύο. Μπήκα τελευταίος. Ένας ηλικιωμένος κύριος μπροστά μου άνοιξε ένα «φόρουμ» για να  περάσει πιο ευχάριστα η ώρα.
«Κινέζικες είναι;».
«Όχι, Philips» του απάντησε ένας συνομήλικός του δίπλα.
Αριστερά μου, μια κυρία γύρω στα 50, αλλοδαπή, άνοιξε το δεύτερο «φόρουμ».
«Άμα πονάει πόδι, πάει πιο μπροστά;». 
«Αυτά που ξέρεις στην πατρίδα σου» της απάντησε με έντονο ύφος ένας συνομήλικός της άντρας.
Μια γιαγιά άνοιξε το τρίτο «φόρουμ». «Σιμέλα, το πορτοφόλι σου πρόσεχε».        
«Εεε και να μου το πάρουν, δεν έχω τίποτα μέσα» της απάντησε μια συνομήλικη γυναίκα δίπλα της.

Τα 15′ πέρασαν χωρίς να το καταλάβω. Έφτασα στα κορίτσια που μοίραζαν τις λάμπες και πήρα μία. Κοίταξα το κουτί. Philips, 18 Watt, energy saver, 8 years, δείγμα δωρεάν. Την έβαλα στο μπουφάν και έφυγα. Τα φόρουμ στα παγκάκια, στην ουρά και στο δρόμο είχαν πάρει φωτιά. Πήγα σε σουπερμάρκετ γνωστής αλυσίδας να δω πόσο έχει το δείγμα δωρεάν. 8 ευρώ και 40 λεπτά.

Γρήγορα, αβασάνιστα, συμπεράσματα:           
1. To τζάμπα είναι πάντα πιο γλυκό
2. Το experiential μάρκετινγκ αποδίδει περισσότερο από μια τηλεοπτική καμπάνια
3. Οι συνταξιούχοι ακούνε/ βλέπουνε ΣΚΑΙ  
4. Οι νέοι, το Σάββατο ξυπνάνε μετά τις 11!

«Σβήσε τους λαχανοντολμάδες για να γίνει πιο σοβαρό»

Το βιογραφικό μου έχει φτιαχτεί, σε γενικές γραμμές, με βάση το Ευρωπαϊκό υπόδειγμα που βρήκα εδώ. Και λέω σε γενικές γραμμές γιατί έχω αφαιρέσει, προσθέσει διάφορα στοιχεία. Έχω αφαιρέσει τις υπερβολές και τον «ξύλινο» λόγο, και έχω προσθέσει σεμινάρια, πράγματα που κάνω στον ελεύθερο χρόνο μου, αδυναμίες, πάθη, στόχους και όνειρα. Με δικά μου λόγια, στο τέλος της σελίδας του βιογραφικού. Για να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη εικόνα ο μελλοντικός μου εργοδότης. Μια εικόνα ανθρώπινη και αληθινή πάνω από όλα.

Και χαίρομαι πάρα πολύ, όταν μου λένε φίλοι, αλλά και υπεύθυνοι προσλήψεων ότι μας έκανες να κλάψουμε, να χαμογελάσουμε και να καταλάβουμε ποιος είσαι, τι θέλεις και τι σου αρέσει σε αυτή τη ζωή. Και στεναχωριέμαι επίσης πάρα πολύ, όταν μου ζητάνε να κόψω τις λεπτομέρειες για να γίνει πιο σοβαρό. Ποιες είναι οι λεπτομέρειες; Ο ελεύθερος χρόνος, οι αδυναμίες ή τα όνειρα; Και γιατί να γίνει πιο σοβαρό; Επειδή η εταιρία είναι μεγάλη και πολυεθνική; Όχι. Επειδή θέλουν εργάτες και όχι ανθρώπους με χιούμορ, ζωντάνια και δημιουργικότητα. Δεν τους ενδιαφέρει αν σου αρέσει η μαγειρική και έχεις αδυναμία στους λαχανοντολμάδες. Ή αν λατρεύεις τον κινηματογράφο και το όνειρό σου είναι κάποτε να γράψεις ένα σενάριο. Ή αν χαίρεσαι τις ηλιόλουστες μέρες και κάνεις βόλτες σε πάρκα και παραλίες. Έχεις δύο μεταπτυχιακά και πέντε χρόνια προϋπηρεσία; Σε έχει φθείρει αρκετά το χρήμα; Αντέχεις την πίεση και τα ξενύχτια; Αυτό τους ενδιαφέρει. Όταν όμως έρχεται η στιγμή να διαφημίσουν τα προϊόντα τους ζητάνε εικόνες χαράς, αγάπης και ξεγνοιασιάς από τους διαφημιστές. Ζήσε με πάθος, με ένταση, συναρπαστικά, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό, ζήσε την όμορφη πλευρά της ζωής, αγάπησε τη ζωή, κάνε εκείνο, κάνε το άλλο… φωνάζουν από κάθε μέσο προκειμένου να σε πείσουν και να πας να αγοράσεις τα προϊόντα τους. Είναι ένα περίεργο σύστημα. Και δύσκολα το πολεμάς.

Εγώ προσπάθησα έξι συνεχόμενους μήνες. Στέλνοντας όμορφα βιογραφικά, γεμάτα ζωντάνια, χιούμορ και δημιουργικότητα σε μικρές και μεγάλες εταιρίες. Σήμερα όμως η μάχη έληξε. Έχασα. Αφαίρεσα απ’ το βιογραφικό μου τις λεπτομέρειες: τους λαχανοντολμάδες, τις πίτες, τα ρακόμελα, τους φίλους, τις βόλτες, τα ταξίδια, τις μουσικές, τα βιβλία, τις ταινίες, τα σενάρια, τις ιδέες, τα όνειρα, τις παραλίες, τα πάρκα, τα βουνά, το φεγγάρι, τον ήλιο, τη ζωή… το έκανα πιο σοβαρό και το έστειλα στον αδερφό μου. Μήπως και με προσλάβουν σε μια μεγάλη εταιρία που μπαίνεις μέρα και βγαίνεις νύχτα.